“Słodko-gorzki smak życia”

Kolejna książka z cyklu paryskiego to “Słodycz zapomnienia”. Wyjątkowo udana opowieść o życiowych rozterkach oraz rodzinnej tajemnicy, która po latach ujrzała światło dzienne.

Hope straciła nadzieję dawno temu. Została porzucona przez męża, stara się wychowywać dorastającą córkę, która jej nienawidzi, a na domiar złego rodzinna cukiernia może trafić w ręce banku. Założycielką cukierni była babcia Hope, która od kilku lat przebywa w domu opieki z każdym dniem nie pamiętając coraz mniej. Kiedy Hope znajduje się u kresu swoich sił, jej babcia odzyskując na chwilę świadomość, prosi ją o ogromną przysługę. Chce, aby wnuczka poleciała do Paryża i dowiedziała się co spotkało jej rodzinę po wojnie. Informacja o tym, że babcia przez tyle lat ukrywała prawdę przed najbliższymi, sprawi, że całe dotychczasowe życie Hope zmieni się bezpowrotnie.

Przyznaję, że tę powieść czytałam z wielką przyjemnością, nie mogąc doczekać się finału całej historii. Brawa dla autorki, która w tak wiarygodny sposób potrafi kreować rzeczywistość na kartkach papieru, a także nadaje swoim postaciom życie. Jak już wspominałam wcześniej, dla mnie jest to wyjątkowo istotne. Ogromnym plusem jest także to, że autorka zdecydowanie odrobiła lekcje z historii. Cała opowieść Rose, babci głównej bohaterki, która podczas wojny żyła w okupowanym Paryżu będąc Żydówką jest poruszająca i jednocześnie pozostaje wiarygodna. Autorka nie koloryzuje wojennej rzeczywistości, przedstawia ją bardzo dokładnie zachowując przy tym literackie piękno. Wzruszyłam się czytając jak Rose zakochuje się pierwszą miłością w najmniej sprzyjających okolicznościach, planując nowe lepsze życie z ukochanym, by za chwilę stanąć przed niemożliwym wyborem, który napiętnował ją do końca życia. Uważam, że piękne jest również to jak Harmel pokazuje w swojej opowieści iż podziały w obliczu tragedii nie istnieją. Nie ważne jakiego wyznania jesteś, skąd pochodzisz, liczy się tylko to, że jesteś człowiekiem. Moim zdaniem jest to coś o czym zapominany w codziennym życiu.

Polecam wam sięgnąć po tę pozycję, ponieważ naprawdę warta jest przeczytania. Chwyta za serce, wzrusza i daje do myślenia.